تو ایستگاه بی-آر-تی بودم. همان طور که مستحضرید در هر اتوبوس برای آقایان دو درب در نظر گرفته شده (الرجال قوامون علی النسا! البته دلیلش تعداد متقاضی بیشتر مردان است) و برای خانم ها یک در. دیدم برای درب دوم ملتی صف کشیدهاند و برای درب اول (نزدیکتر به خانمها) هیچ کس نایستاده. از آنجایی که یک ماهی بود تهران نبودم به خودم گفتم شاید ماشینها عوض شدهند یا اینکه درب اول مردها باز نمی شود. با این وجود یکه و تنها کنار جایگاه دب اول ایستادم و منتظر بودم تا ببینم ضایع می شوم یا پیروز. وقتی اتبوس آمد دیدم روال تغییری نکرده. وقتی سوار اتوبوس شدم به این فکر کردم که مردم را چه شده که این گونه عاشق صف شدهاند. پاسخ در کلیپی از سریال عطسه مدیری است:
http://www.aparat.com/v/6vjws